Ochrona lasu jest nauką na temat sposobów, środków i działań, które mają na celu zapewnienie lasom bezpieczeństwa i stworzenia warunków do prawidłowego wzrostu i rozwoju. Zagrożenia lasu dzieli się na trzy główne grupy:

• biotyczne (np. szkodliwe owady, grzyby patogeniczne, ssaki roślinożerne),
• abiotyczne – ekstremalne zjawiska atmosferyczne (np. silne wiatry, śnieg, ulewne deszcze, wysokie i niskie temperatury),
• antropogeniczne – wywołane przez człowieka (np. pożary, zanieczyszczenia przemysłowe, zaśmiecanie lasu).

Na stan zdrowotny i sanitarny lasów Nadleśnictwa Różańsko największy wpływ wywiera:

• duży udział drzewostanów na gruntach porolnych,
• występowanie szkodników wtórnych na sośnie: przypłaszcza granatka, smolika i cetyńców oraz kornika drukarza i rytownika na świerku,
• pojedyncze zamieranie drzew gatunków liściastych, głównie dębu i buka,
• występowanie wiatrów huraganowych,
• zagrożenie od zwójek, szeliniaka, huby korzeni oraz opieńki,
• podtopienia drzewostanów.

Kontrola zagrożenia i prognozowanie występowania szkodników wtórnych przeprowadzana jest w każdym roku. Stosując dwuletni okres przelegiwania zrębów przed odnowieniem zostały praktycznie wyeliminowane szkody powodowane przez szeliniaka sosnowca. Inwentaryzowane corocznie istotne szkody od zwierzyny utrzymują się na stałym, niskim poziomie. W celu ograniczenia szkód wyrządzanych przez zwierzynę w lesie, Nadleśnictwo podejmuje działania polegające na smarowaniu sadzonek repelentami, grodzeniu upraw, zakładaniu osłonek indywidualnych, pozostawianiu drzew do spałowania oraz palikowaniu. W celu podniesienia biologicznej odporności drzewostanów dostosowuje się sposoby przygotowania gleby do miejscowych warunków, jak również ustala się składy gatunkowe uwzględniając wymagania glebowe i mikrosiedliska. Nadleśnictwo wykorzystuje także samosiewy na zakładanych uprawach. Nadleśnictwo podejmuje działania zmierzające do ochrony drzewostanów podtopionych poprzez konserwację i modernizację sieci melioracyjnej.

Poczytaj więcej o ochronie lasu

Ochrona przeciwpożarowa

Nadleśnictwo Różańsko zostało zaliczone do III (najniższej) kategorii zagrożenia pożarowego. Największe natężenie występowania pożarów występuje wczesną wiosną, z powodu wypalania traw, oraz latem, ze względu na wysokie temperatury powietrza i niską wilgotność ściółki. Straty powstałe w wyniku pożarów często są niewymierne. W płomieniach giną liczne gatunki fauny i flory łąkowej i leśnej, następuje zubożenie przyrody.

Bardzo ważnym czynnikiem kształtującym zagrożenie pożarowe w poszczególnych porach roku są warunki meteorologiczne, takie jak: opady atmosferyczne, prędkość i kierunek wiatru, natężenie promieniowania słonecznego, temperatury powietrza i wilgotności powietrza. Od 2005 roku w Nadleśnictwie Różańsko funkcjonuje punkt prognostyczny II strefy, dzięki któremu codziennie (na godz. 9.00 oraz 13.00) określany jest stopień zagrożenia pożarowego.

Duży wpływ na zagrożenie pożarowe lasów ma także bliskie sąsiedztwo wsi oraz łąk i pastwisk, z których część jest wiosną wypalana przez miejscową ludność.

Największe zagrożenie pożarowe na terenach leśnych spowodowane jest jednak nieprzestrzeganiem przepisów przeciwpożarowych przez ludzi przebywających w lesie. Z ustawy o lasach wynika m.in., że w lasach i 100 metrów od nich nie można używać otwartego ognia.

Nadleśnictwo Różańsko wyposażone jest w nowoczesny system ochrony przeciwpożarowej złożony z punktu alarmowo-dyspozycyjnego w biurowcu nadleśnictwa oraz system telewizji przemysłowej. Oprócz obserwacji terenów leśnych przy użyciu kamery są również prowadzone patrole samochodowe, szczególnie przy wysokim stopniu zagrożenia pożarowego. Na terenie nadleśnictwa zlokalizowana jest sieć punktów czerpania wody oraz dojazdów pożarowych w celu zaopatrzenia wodnego samochodów gaśniczych. Posiadamy także dobrze zorganizowaną łączność bezprzewodową w celu szybkiego reagowania w przypadku wystąpienia pożaru.

                                                                     Pożar uprawy (fot. Robert Kmieć)